بررسی اثرات آمیخته گری بر روی خصوصیات رشد و لاشه چهار نژاد کبوتر ایرانی

تعداد ‎192‎ قطعه کبوتر از ‎4‎ نژاد پروازی ، تیز پر، کبود و نامه بر که از لحاظ سنی تقریبا یکسان بودند در سالن و سیستم تحت کنترل در قالب ‎16‎ گروه نژادی (تیمار) و هر تیمار با شش تکرار یک جفتی در قالب طرح کاملا تصادفی در قفسهای مخصوص مستقر و مورد مطالعه قرار گرفتند. کبوتران پس از یک هفته و بعد از ‎12‎ ساعت گرسنگی توزین شدند تا وزن آنها به عنوان متغیر کمکی در تجزیه تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گیرد.سپس طبق نقشه طرح وارد واحدهای آزمایشی شدند. تمام جوجه کبوترهای تولیدی در سن حدود ‎30‎ روزگی از والدین جدا شده و توزین گردیدند و پس از ‎12‎ ساعت گرسنگی دوباره توزین و سپس ذبح شدند. خوراک مورد استفاده کبوتران (تاسیناری ‎1984‎)، به صورت پلت شده حاوی حدود %‎18‎ پروتئین و ‎3987‎ کالری بر گرم انرژی خام (‎12/1‎ مگاژول بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم ) بود و به صورت آزاد در اختیار کبوتران قرار گرفت. داده های مربوط به تجزیه لاشه شامل وزن زنده ‎30‎ روزگی، لاشه آماده پخت، و قطعات سینه، پشت و گردن، بالا و رانها در پایان هر عملیات ذبح در فرمهای مخصوص ثبت شده و جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار آماری spss‎ و sas‎ استفاده گردید. اثرات جنس و نژاد در مورد صفت وزن زنده ‎30‎ روزگی بین تیمارها در سطح ‎1‎ درصد معنی دار شدند (p 0/01‎). متغیرهای کمکی وزن پدر و وزن مادر نیز در سطح ‎1‎ درصد معنی دار شدند (p 0/01‎). اختلاف بین نژاد نامه بر با نژاد تیز پر در سطح ‎1‎ درصد معنی دار شد(p 0/01‎). همچنین تفاوت نژاد پروازی با نژاد تیزپر در سطح ‎5‎ درصد معنی دار گردید (p 0/05‎). کلید واژه : کبوتر ، آمیخته گری ، عملکرد